'De helaasheid der dingen'
Dimitri Verhulst
Dimitri groeit als jongetje op samen met zijn vader Pie, zijn nonkels Zwaren, Herman en Potrel, en zijn grootmoeder in 1 huis in het fictief dorpje Reetveerdegem. Zijn nonkels en vader brengen hun dagen voornamelijk door met roken, drinken en vrouwen versieren. Al van jongs af aan leren zij Dimitri al hun gewoontes aan. Af en toe moeten ze wel eens gaan werken om wat geld te verdienen om hun behoeftes te vervullen, maar de rest van de tijd vertoeven ze in kroegen in de buurt.
'De helaasheid der dingen' is een samenbundeling van 12 verhalen, die uiteraard draaien rond het leven van Dimitri. Het ene verhaal gaat over hoe hij weggelopen is van zijn moeder als 'klein manneke', het andere dan weer over de geboorte van zijn eerste kind. In de verschillende verhalen kunnen we Dimitri namelijk zien opgroeien als 13-jarige jongen tot 40-jarige man. Het ene verhaal is al wat schokkender en spectaculairder dan het andere, maar dat is net wat het boek zo goed maakt.
Aanvankelijk leek het boek niet echt iets voor mij. Bij het lezen van de achterflap had ik niet echt het gevoel dat ik bij een boek wil hebben, namelijk een gevoel van interesse. Aangezien het een verplicht boek was, moest ik er wel aan beginnen, maar het heeft mij zeker bekoord! In het begin las het redelijk moeilijk, ik moest nog wat wennen aan de meer volwassen taal en lange zinnen. Na verloop van tijd begon het vlotter te lezen en werd het ook veel interessanter. Ik hield ervan om te lezen wat Dimitri zoal had meegemaakt in zijn leven - al dan niet lichtelijk overdreven. Sommige situaties waren triestig, andere dan weer komisch, wat dus wel verschillende gevoelens losmaakt.
Dimitri Verhulst bezit de kunst van iets triestig soms iets grappig te maken door zijn taalgebruik. Zo worden de meest zielige momenten soms wel geestig. Hij is ook zeer goed in het prachtig verwoorden van zowel dwaze als onbelangrijke gebeurtenissen. Zijn taalgebruik is soms ook vulgair en misplaatst, maar dat geeft enkel een meerwaarde aan de sfeer die hij in zijn boek wilt overbrengen.
Over het algemeen was het zeker een goed boek. Een onvoorspelbaar en apart boek kan je het zeker noemen. Het is vind ik niet echt geschikt voor jonge lezers die niet te veel willen nadenken bij het lezen van een boek, maar vele volwassen lezers zal het dus wel kunnen bekoren.
Het boek heeft vele prijzen gewonnen zoals:
'De helaasheid der dingen' is een samenbundeling van 12 verhalen, die uiteraard draaien rond het leven van Dimitri. Het ene verhaal gaat over hoe hij weggelopen is van zijn moeder als 'klein manneke', het andere dan weer over de geboorte van zijn eerste kind. In de verschillende verhalen kunnen we Dimitri namelijk zien opgroeien als 13-jarige jongen tot 40-jarige man. Het ene verhaal is al wat schokkender en spectaculairder dan het andere, maar dat is net wat het boek zo goed maakt.
Aanvankelijk leek het boek niet echt iets voor mij. Bij het lezen van de achterflap had ik niet echt het gevoel dat ik bij een boek wil hebben, namelijk een gevoel van interesse. Aangezien het een verplicht boek was, moest ik er wel aan beginnen, maar het heeft mij zeker bekoord! In het begin las het redelijk moeilijk, ik moest nog wat wennen aan de meer volwassen taal en lange zinnen. Na verloop van tijd begon het vlotter te lezen en werd het ook veel interessanter. Ik hield ervan om te lezen wat Dimitri zoal had meegemaakt in zijn leven - al dan niet lichtelijk overdreven. Sommige situaties waren triestig, andere dan weer komisch, wat dus wel verschillende gevoelens losmaakt.
Dimitri Verhulst bezit de kunst van iets triestig soms iets grappig te maken door zijn taalgebruik. Zo worden de meest zielige momenten soms wel geestig. Hij is ook zeer goed in het prachtig verwoorden van zowel dwaze als onbelangrijke gebeurtenissen. Zijn taalgebruik is soms ook vulgair en misplaatst, maar dat geeft enkel een meerwaarde aan de sfeer die hij in zijn boek wilt overbrengen.
Over het algemeen was het zeker een goed boek. Een onvoorspelbaar en apart boek kan je het zeker noemen. Het is vind ik niet echt geschikt voor jonge lezers die niet te veel willen nadenken bij het lezen van een boek, maar vele volwassen lezers zal het dus wel kunnen bekoren.
Het boek heeft vele prijzen gewonnen zoals:
- De Gouden Uil
- De Gouden Bladwijzer
- De Inktaap 2008
- Genomineerd voor de AKO Literatuurprijs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten