Creatieve opdracht

Zesde jaar

Brief aan een personage

Brief aan John Patterson uit "Post voor mevrouw Bromley" (Stefan Brijs)

Beste John,

Allereerst zou ik me graag voorstellen. Ik ben Elke en ik kom uit België. Ik heb van een vriend, die nog samen met je in het leger heeft gezeten, jouw merkwaardige verhaal gehoord en ik was zeer geïnspireerd. Daarom schrijf ik je deze brief; uit bewondering en respect.

Wat me echt geraakt heeft, is het feit dat je zo gedreven was om je doelen te bereiken. Je bleef je vastberaden focussen op je studies, datgene waar je al zo lang naar uit had gekeken. Er was werkelijk niets wat je van gedachten kon doen veranderen. Je vriend Martin wou je overtuigen om naar de oorlog te gaan, heel het land riep alle mannen op om als "helden" in de oorlog te gaan vechten, om voor het vaderland op te komen. Tot overmaat van ramp jouwden de mensen op straat je uit en noemden ze je laf, zelfs Mary, het meisje waar je zo verliefd op was. Dit deed waarschijnlijk pijn, maar toch bleef je bij je standpunt om niet naar de oorlog te gaan. Dat bewonder ik heel hard! Ik heb soms moeite om me niet te veel aan te trekken van wat andere mensen denken. Als mensen kritiek hebben op wat ik leuk vind en waar ik mee bezig ben, kan dat me behoorlijk dwarszitten. Jouw verhaal heeft me echter geïnspireerd om gewoon te doen wat ik zelf wil, om gefocust te blijven op de eigen doelen en belangen. Daar ben ik je zeer dankbaar voor!

Dan heb je toch beslist om naar de oorlog te trekken, waarschijnlijk mede door de dood van je vader. Ik zou je veel moed en sterkte willen wensen om dit enorme verlies. Het moet verschrikkelijk zijn geweest. Ook veel sterkte natuurlijk voor alle soldaten en vrienden die je in de oorlog hebt verloren. Je hebt vast het gevoel dat ze dit echt niet verdienden, wat natuurlijk een terecht gevoel is. Ik vind het heel moedig hoe je in de oorlog hebt gevochten en hoe je altijd klaarstond voor je luitenant en je medesoldaten. Daar moet je een goed hart voor hebben.

Ik heb uiteraard ook allerlei vragen. Ik zou natuurlijk kunnen beginnen met vragen zoals: "Waarom ben je uiteindelijk toch naar de oorlog gegaan?", of: "Had je bepaalde dingen in de oorlog niet anders kunnen doen?". Deze vragen ga ik bewust niet stellen, omdat dat je misschien een schuldgevoel zou geven, wat ik helemaal niet wil. Je verhaal is hier te mooi voor. Wel zou ik één vraag willen stellen (ook de vraag waar ik het antwoord het liefst op zou krijgen). Wat is er gebeurd nadat je met de trein terug in Londen aankwam na de oorlog? Die vraag lag al vaak op mijn lippen, aangezien mijn vriend zijn verhaal daar stopte en ik de "afloop" niet ken. Ik vraag me af waar je uiteindelijk bent gaan wonen. Ook vraag ik me af of je naar mevrouw Bromley bent gegaan en haar alles hebt verteld over de nare situatie met Martin. Ben je ook naar Mary gegaan en heb je haar je gevoelens opgebiecht?

Ik zou het heel fijn vinden om op deze vragen een antwoord te krijgen! Ik denk dat ik zowat alles heb verteld wat op mijn hart lag. Ik hoop dat je deze brief leest en misschien de tijd hebt om terug te schrijven. Je lijkt me echt een heel moedige en toffe jongeman en ik hoop dat deze brief je een hart onder de riem heeft gestoken in deze (waarschijnlijk) moeilijke periode.

Groetjes en misschien tot nog eens!

Elke Dobbelaere